CINDERELLA - Die verhaal van TAM en CAM - Afdeling 1
Hits: 775
LAN BACH LE THAI 1
Lank, lank gelede was daar 'n man wat sy vrou verloor en by sy dogtertjie met die naam TAM gewoon het. Toe trou hy weer met 'n goddelose vrou. Die dogtertjie het dit op die eerste dag na die troue uitgevind. Daar was 'n groot banket in die huis, maar TAM was alleen in 'n kamer toegesluit, maar kan die gaste verwelkom en die fees bywoon.
Boonop moes sy bed toe gaan sonder enige aandete.
Dinge het erger geword toe 'n nuwe dogtertjie in die huis gebombardeer is. Die stiefmoeder het CAM aanbid - want CAM was die naam van die dogtertjie - en sy het haar man vertel, so 'n man lieg oor die arme TAM dat hy niks meer met laasgenoemde te doen sou hê nie.
«Gaan bly weg in die kombuis en sorg vir jouself, jou stout kind”, Het die goddelose vrou aan TAM gesê.
En sy het die klein dogtertjie 'n vuil, ellendige plek in die kombuis gegee, en daar moes TAM woon en werk. 'N Aand word aan haar 'n kamermat gegee en 'n lomp vel as 'n dekmantel. Sy moes die vloere vryf, die hout sny, die diere voer, al die kosmaak, die opwas en nog baie ander dinge doen. Haar arme klein sagte hande het groot blase gehad, maar sy het die pyn gebaar sonder om te kla. Haar stiefma het haar ook na diep woude gestuur om hout te versamel met die geheime hoop dat die wilde diere haar kan wegvoer. Sy het gevra dat TAM water uit gevaarlike diep putte trek, sodat sy eendag kan verdrink. Die arme klein TAM het die hele dag gewerk en gewerk totdat haar vel swierig geword het en haar hare verstrengel geraak het. Maar soms gaan sy na die fontein om water te haal, kyk na haarself daarin en was bang om te besef hoe donker en lelik sy is. Sy kry toe water in die holte van haar hand, was haar gesig en kam haar lang, gladde hare met haar vingers, en die sagte wit vel verskyn weer, en sy lyk inderdaad baie mooi.
Toe die stiefma besef hoe mooi TAM kon lyk, het sy haar meer as ooit gehaat en wou sy haar meer skade berokken.
Op 'n dag het sy TAM en haar eie dogter CAM gevra om in die dorpsdam te gaan visvang.
« Probeer soveel as moontlik kry ", sy het gese. « As u met slegs 'n paar van hulle terugkom, sal u toegeslaan word en sonder aandete bed toe gestuur word».
TAM het geweet dat hierdie woorde vir haar bedoel was omdat die stiefma nooit CAM, wat die appel van haar oë was, sou verslaan nie, terwyl sy altyd TAM so hard as wat sy kon, verslaan het.
TAM het hard probeer visvang en teen die einde van die dag 'n mandjie vol vis gekry. In die tussentyd het CAM haar tyd spandeer in die teer gras, in die oorlogsonnetjie geblaai, wilde blomme opgetel, gedans en gesing.
Die son het ondergegaan voordat CAM selfs met haar visvang begin het. Sy kyk na haar leë mandjie en het 'n helder idee:
« Suster, suster », Het sy aan TAM gesê,« Jou hare is vol modder. Waarom stap u nie in die vars water nie en maak 'n goc-was om daarvan ontslae te raak? Anders gaan ma jou spot. "
TAM het na die raad geluister en was skoon. Maar intussen het CAM suster se vis in haar eie bak gegooi en so vinnig as moontlik huis toe gegaan.
Toe TAM agterkom dat haar vis weg is gesteel, sak haar hart en begin sy bitterlik huil. Sekerlik sou haar stiefma haar tot in die nag swaar straf!
Skielik waai 'n vars en smerige wind, die lug lyk suiwerder en die wolke witter en voor haar staan die glimlaggende blou gewaad. Godin van Barmhartigheiden dra 'n lieflike groen wilgertak met haar saam.
« Wat is die saak, liewe kind? »Het die gode in 'n lieflike stem.
TAM het haar verslag gegee van haar ongeluk en bygevoeg « Edelste dame, wat moet ek vanaand doen as ek huis toe gaan? Ek is bang vir die dood, want my stiefma sal my nie glo nie, en sal my baie, baie hard laat vlamvat».
Die Godin van Barmhartigheid troos haar.
« U ongeluk is binnekort verby. Vertrou in my en wees opgewonde. Kyk nou na jou mandjie om te sien of daar iets oor is? »
TAM kyk en sien 'n lieflike klein vis met rooi vinne en goue oë, en 'n klein verrassing skree.
Die Godin het haar aangesê om die vis huis toe te neem, dit in die put agter in die huis te sit en dit drie keer per dag te voed met wat sy uit haar eie kos kon spaar.
TAM bedank die Godin baie dankbaar en het presies gedoen soos aan haar gesê. Elke keer as sy na die put gaan, verskyn die vis op die oppervlak om haar te groet. Maar sou iemand anders kom, sou die visse nooit vanself verskyn nie.
TAM se vreemde gedrag is opgemerk deur haar stiefma wat op haar gespioeneer het en na die fontein gegaan het om te soek na die visse wat homself in die diep water weggesteek het.
Sy het besluit om TAM te vra om na 'n ver lente te gaan haal om water te gaan haal, en om die afwesigheid te benut, trek sy laas klere aan, gaan haal die vis, maak dit dood en kook dit.
Toe TAM terugkom, het sy na die fontein gegaan, gebel en gebel, maar daar was geen vis te sien nie, behalwe die oppervlak van die water wat met bloed bevlek was. Sy leun haar kop teen die put en huil op die ongelukkigste manier.
Die Godin van Barmhartigheid verskyn weer, met 'n gesig so lief soos 'n liefdevolle moeder, en vertroos haar:
« Moenie huil nie, my kind. Jou stiefma het die vis doodgemaak, maar jy moet probeer om sy bene te vind en in die grond onder jou mat te begrawe. Wat u ook al mag besit, bid tot hulle, en u wens sal toegestaan word. "
TAM het die advies gevolg en oral na die visbene gesoek, maar kon niks vind nie.
« Cluck! kloek! »Sê 'n hen,« Gee my bietjie papie, dan sal ek jou die bene wys. "
TAM het haar 'n handjie vol papie gegee en die hen het gesê:
« Kloek! kloek! volg my en ek sal jou na die plek neem».
Toe hulle by die pluimvee kom, krap die hen 'n hoop jong blare, ontbloot die visbene wat TAM graag versamel en dienooreenkomstig begrawe. Dit het nie lank geduur voordat sy goud en juwele en rokke van sulke wonderlike materiale gekry het dat hulle die hart van enige jong meisie sou verheug nie.
Wanneer die Herfsfees kom, word TAM aangesê om tuis te bly en die twee groot mandjies met swart en groen boontjies uit te sorteer wat haar bose stiefma vermeng het.
« Probeer om die werk gedoen te kry , Is aan haar gesê, « voordat u die fees kan bywoon».
Toe trek die stiefma en die CAM hul mooiste rokke aan en gaan alleen uit.
Nadat hulle te ver gegaan het, lig TAM haar tranerige gesig op en bid:
« O, welwillende Godin van Barmhartigheid, help my asb. »
Terselfdertyd is die sagte oë Godin verskyn, en met haar magie-groen wilgervertak klein vlieë in mossies omskep wat die boontjies vir die jong meisie uitsorteer. In 'n kort tydjie is die werk gedoen. TAM het haar trane opgedroog, haarself in 'n glinsterende blou en silwer rok aangetrek. Sy lyk nou so mooi soos 'n prinses, en na die Festival.
CAM was baie verbaas om haar te sien en het vir haar ma gefluister:
« Is daardie ryk dame nie vreemd soos my suster Tam nie? »
Toe TAM agterkom dat haar stiefma en CAM nuuskierig na haar staar, het sy weggehardloop, maar so haastig dat sy een van haar fyn pantoffels neergesit het wat die soldate opgetel en na die koning.
Die koning het dit noukeurig ondersoek en verklaar dat hy nog nooit so 'n kunswerk gesien het nie. Hy het die dames van die paleis probeer dit maar, maar die pantoffel was te klein, selfs vir diegene wat die kleinste voete gehad het. Toe beveel hy al die edele vroue van die koninkryk om dit te probeer, maar die pantoffel pas nie by een van hulle nie. Uiteindelik is die boodskap gestuur dat die vrou wat die pantoffel kon dra, sou word Koningin, dit wil sê, die King se eerste vrou.
Uiteindelik het TAM probeer en die pantoffel het haar perfek gepas. Sy dra toe albei pantoffels en verskyn in haar glinsterende blou en silwer rok, wat baie mooi lyk. Sy is toe na Hof met 'n groot begeleiding, geword Koningin en het 'n ongelooflike briljante en gelukkige lewe gehad.
AANTEKENINGE:
1 : RW PARKES se voorwoord stel LE THAI BACH LAN en haar kortverhale-boeke bekend: “Mrs. Bach Lan het 'n interessante keuse saamgestel uit Vietnamese legendes waarvoor ek bly is om 'n kort voorwoord te skryf. Hierdie verhale, goed en eenvoudig vertaal deur die skrywer, het 'n aansienlike bekoring, wat in 'n geringe mate afgelei is uit die sin wat hulle ken van bekende menslike situasies geklee in eksotiese drag. Hier in tropiese omgewings het ons getroue liefhebbers, jaloerse vrouens, onvriendelike stiefmoeders, waarvan die dinge soveel Westerse volksverhale gemaak het. Een verhaal is inderdaad Cinderella weer oor. Ek vertrou dat hierdie boekie baie lesers sal vind en vriendelike belangstelling sal stimuleer in 'n land waarvan die hedendaagse probleme ongelukkig beter bekend is as haar kultuur in die verlede. Saigon, 26 Februarie 1958. "
2 : ... werk tans op…
BAN TU THU
07 / 2020
AANTEKENINGE:
◊ Inhoud en beelde - Bron: Vietnamese legendes - Mev. LT. BACH LAN. Kim Lai An Quan Uitgewers, Saigon 1958.
Tu Voorgestelde sepiaïese beelde is deur Ban Tu Thu opgestel - thanhdiavietnamhoc.com.
SIEN OOK:
◊ Vietnamese weergawe (vi-VersiGoo) met Web-Voice: DOEN QUYEN - Câu chuyen ve TINH BAN.
◊ Vietnamese weergawe (vi-VersiGoo) met Web-Voice: Câu chuyen ve TAM CAM - Phan 1.
◊ Vietnamese weergawe (vi-VersiGoo) met Web-Voice: Câu chuyen ve TAM CAM - Phan 2.